Pałac Pod Blachą

Fragment amfilady w pałacu Pod Blachą
Zdjęcie pomieszczenia o nazwie kancelaria sztabowa.
Zdjęcie pomieszczenia o nazwie kancelaria sztabowa.
Kancelaria wojenna
Kancelaria wojenna
Kancelaria wojenna
Korytarz
Pokój Adiutanta w pałacu Pod Blachą
Pokój Sypialny w pałacu Pod Blachą
Pokój Sypialny w pałacu Pod Blachą
Pokój Sypialny w pałacu Pod Blachą
Przedpokój Książęcia
Salon w pałacu Pod Blachą
Salon w pałacu Pod Blachą
Westybul górny w pałacu Pod Blachą

Uwaga. Ekspozycja w pałacu Pod Blachą jest nieczynna do odwołania


Pałac Pod Blachą to wyjątkowy obiekt na mapie architektonicznych zabytków Warszawy. Ta późnobarokowa budowla, której ostateczny szlif nadał Jakub Fontana, na przełomie XVIII i XIX wieku była rezydencją jednego z najznamienitszych mężów stanu tego okresu – księcia Józefa Poniatowskiego. Pierwszy w Warszawie budynek kryty miedzianym dachem szybko zyskał wtedy renomę jednego z najsłynniejszych salonów towarzyskich stolicy, miejsca wystawnych przyjęć i hucznych zabaw, scenerii dworskich romansów i obyczajowych skandali. Kwitło tu także życie artystyczne – odbywały się spektakle teatralne i rozbrzmiewała muzyka.

Po objęciu przez księcia stanowiska ministra wojny Księstwa Warszawskiego pałac stał się także główną kwaterą dowodzenia armii tego państwa. W tym okresie w jego murach gościł sam Napoleon Bonaparte podczas swojego 40-dniowego pobytu na Zamku Królewskim na przełomie 1806 i 1807 r.

Pałac Pod Blachą jest jednym z nielicznych warszawskich skarbów architektury, których oryginalna bryła przetrwała hitlerowskie bombardowania. Na przestrzeni lat budynek pełnił głównie funkcje administracyjne i reprezentacyjne, jednak po remoncie generalnym w latach 2004–2008 został włączony do kompleksu muzealnego Zamku Królewskiego w Warszawie. Na pierwszym piętrze pałacu mieści się Apartament Księcia Józefa Poniatowskiego, którego pomieszczeniom przywrócono oryginalny układ architektoniczny, a dzięki nagromadzeniu wielu cennych historycznych artefaktów i dzieł sztuki udało się odtworzyć atmosferę największej świetności książęcej rezydencji. Na parterze budynku eksponowana jest unikatowa w skali światowej kolekcja kobierców wschodnich z kolekcji Fundacji Teresy Sahakian.